tweede dag en derde dag Yangshou

en fietsen en bamboeraften langs de Yulong River

tweede dag
We zijn wezen sight seeen en shoppen in Yanghsou.
Overal leuke kleren en kussens gezien en het nodige ingeslagen. En natuurlijk weer het eeuwige onderhandelen. Dan s'middags ook in een lekker druk restaurant gegeten. Alles weer opperbest. We zijn met de fiets naar Yangshou gereden wat op zich natuurlijk ook een leuk avontuur is. De fietsen zijn te huur bij the Giggling Tree.
S'avonds met de taxi naar de Zhang Yimou show. Deze persoon is een bekend regisseur die ook voor zijn bijdrage aan de Olympische Spelen in Beijing bekend staat. Het was kleurige bewegingen theater show (zie de foto's) op een enorm podium gelegen aan het water. Omdat het donker was kon men gebruik maken van lichteffecten. De acteurs zelf hebben ook lichtgevend kleding aan die allerlei kleuren en vormen kunnen aannemen. Het ging om honderden deelnemers waardoor ook het massaeffect bijdroeg aan de schoonheid. Ik heb de nodige foto's en films geschoten.
En dan met de taxi naar het hotel terug.

De derde dag
Op de derde ging ik samen met mijn vader een stuk fietsen door een groot stuk Chinees landschap. De planning was dat we de terugweg met een bamboevlot over een rivier zouden gaan. Dit liep echter heel anders dan verwacht. Toen we aan het fietsen waren kwamen we langs een hoop arme boeren en mensen, we stopten ergens bij een kleine waterplas op het kurkdroge terrein, omdat mijn vader een foto wilde maken van de waterbuffel die daar aan het zwemmen was. Toen een oud vrouwtje zag dat wij haar buffel fotografeerden wilde ze daar geld voor hebben. Ze zijn daar immers straatarm en hebben letterlijk niets meer dan iets wat wij in ons verwende landje nog niet eens een schuurtje zouden noemen. We gaven haar wat geld uit onze portemonnee en gingen verder fietsen. Mijn vader kwam er vervolgens achter dat zijn portemonnee verdwenen was.
Ondertussen waren we door ons water heen en zochten we naar het vrouwtje om de portemonnee terug te kunnen krijgen. Na een uur zoeken hadden we nog niks gevonden en begonnen we ons allebei niet lekker te voelen; we hadden een zonnesteek opgelopen. Dan maar terug naar het hotel dachten we. Maar omdat het geld en de legitimatie in de verloren portemonnee zat konden we de tocht op het bamboevlot niet betalen. Mijn vader dumpte mij bij een paar bewoners die in een klein armzalig huisje woonden, terwijl hij verder zocht naar de portemonnee. Ik zat daar bij een paar onbekende mensen in de hoek van hun huisje op een krukje in de kamer. Ze kwamen naar me toe met een klein boekje, wat een mini-atlas bleek te zijn. Een hele oude atlas dan wel. Want alles zag er heel anders uit en de Sovjet-Unie stond nog op de kaart, terwijl die al niet meer bestaat. Ik moest aanwijzen waar ik vandaan kwam. Ik werd uitgelachen over ons rare volkje dat de hele dag op klompen en traditionele kleding over straat liep. Zo stond het in het boek immers op de foto.
Toen mijn vader terug kwam van een vergeefse zoektocht naar de oude dame hebben we besloten om het hotel te bellen en te vragen of ze via de telefoon uit konden leggen dat we het geld later aan de man van de boot zouden geven opdat we eindelijk terug konden naar het hotel. Zij zouden voor ons garant staan. Eenmaal goed en wel op het vlot hebben we nog een flesje water kunnen regelen waar we ons al veel beter van voelden. Het ging stroomafwaarts, de fietsen werden op het vlot geparkeerd. Een “gondelier” duwde het vlot voort met een lange bamboepaal.
We voeren over de rivier door een prachtig landschap van karstbergen. Karst is een verschijnsel waardoor de bergen oplossen en vreemde steile bulten worden zoals te zien is op de foto. Het geheel is net een Chinees schilderij. In het water dreef riviergras en hier en daar wat mensenuitwerpselen. Het riool loost namelijk direct in de rivier. De waterbuffels gaan de rivieren in om te eten van het gras.
Halverwege de reis terug op de boot kregen we waterpistolen in onze handen gedrukt. We vroegen ons af waarvoor we die nodig zouden gaan hebben. Toen we van onze rivier afbogen naar de hoofdrivier was al snel duidelijk waarvoor de waterpistolen nodig waren, honderden andere boten met allemaal mensen, Chinezen dus, dreven ook in het water. Gewapend met hun waterpistolen begonnen zij ons nat te spuiten in een wedstrijd Nederland–China. Het werd een leuk watergevecht. Maar tweehonderd Chinezen tegen twee Nederlanders was een uitgemaakte zaak, hoe handig en trefzeker we ook waren. Uiteindelijk werd het alsnog een leuke dag ondanks de 370 verloren Yuans en de belangrijke betaalpasjes.

Nicolette en Sien-Mee bleven thuis. Sien-Mee heeft heerlijk gespeeld met een ander chinees meisje. Daarna deden we een Workshop chinees schilderen om de hoek. Aan het einde van de middag met een groep mensen van het guesthouse gezwommen in de Yulong rivier.
Om zeven uur weer opgehaald voor de vlucht naar Nanjing, stad van Sien-Mee, onze pruimenbloesem.